Lichtvlinder in het donker

Dragen vlindervleugels
dromen in vlindervlucht
daag'lijks mee, verspreid
door vele vrouwenvragen.
Ogen schijnen kleurloos zwart
wit en regenboog verschijnen,
variaties groter dan de mijne,
in fantastisch vrolijk hart.
Verzinnen en verbeelden zij
verbinding in lichte dans
schijnt maangezonden glans.
Levende vlinders vliegen van
en naar het levenslicht.

Zon

oranje zon vult
vezeldiep intens krachtig
de hemeldeken

Vandaag

vandaag even iets
van vrijwel niets
alles is veel
veel te weinig

Mijn Houten

Waar je Appeldorp mocht zijn
ligt nu een brede spoorlijn
uitgebouwd en later opgetild
wordt geheid, geboord, getrild


Waar je vlinderstad moet zijn
ervaar jij groene groeipijn
variatie tot op de gemeentegrens
de huizen lachen naar de mens


Hier ben jij, jij bent mijn thuis
Vlinderstad biedt ons een levenshuis
geborgen tussen bos en water

hier jij stad van doen, en later
nog niet beschreven, nu verteld
van vlinderleven en appelheld

Houtense Plassen

Zon over je wateren
zwanen in de plas
dagen vullend


uur na uur
dag na dag
jaar na jaar


zomerzon en winterkou
regendruppels in de wind
warme stralen op mijn huid

voor mij, in mij

om hier te mogen leven
te wonen en te zijn
is onbeschrijflijk fijn

Romakind

Geen grond om op te leven
geen voet om op te staan
gegrondvest en omgeven
door eindeloos diep te gaan.

Het licht in open kinderogen
gedoofd en langzaam uitgeblust
geofferd gelijk, geen mededogen
jouw leven is met zwart gekust.

De liefde van je ouders' hart
wordt snel vertaald in afgunst
aan niet erkende eigen smart
is dat de ware levenskunst?

Plek om te leven

Plaats om te mogen leven
mens die er ook mag zijn
het is ons schijnbaar om het even
ligt niet in de gewenste lijn


Gesleept van hot naar her
via huis naar caravan
nergens thuis, rust is ver.
Trots en gelijk, ja hoor ervan!


Geen plek onder de zon
het huis en land te klein
waar leven eens begon
mag jij geen Roma zijn.


Gerechtigheid, rechtvaardigheid
gelijk en eigenzinnigheid
komt er ooit nog eens een tijd
van rust en menswaardigheid?

Koud, Koud

Koud, Koud

Wat heb ik het koud
Dat is niet goed, Nee dat is fout
Nu ren ik met mijn vriendje
Langs de dijk in Tull en ’t Waal
Dan zijn we na verloop van tijd
Weer warm allemaal.

Bjorn
Uit: Rollende klinkers & medeklinkers